Ik zie het als onschuldige hobby
Inmiddels beginnen de stapels tijdschriften zich verder op te stapelen. Meervoud inderdaad. Ik kan het aantal bladen dat ik heb nauwelijks meer fatsoenlijk kwijt. Ik maak overigens wel nette stapels, en ik zet ze keurig naast elkaar tegen de muur, maar dat neemt niet weg dat er thuis wel een geprotesteerd wordt. Ik vind het nog wel decoratief staan zo, maar voor de ander is het blijkbaar net zo iets als een jaargang oude kranten laten slingeren, of een bak met lege flessen gezellig in de woonkamer zetten.
Maar modemagazines kan ik simpelweg niet weerstaan. Ik koop ze, koester ze, en bewaar ze. Uit zelfbescherming neem ik geen abonnementen (nou ja, op een paar na, die moét ik echt elke maand hebben), maar het heeft een averechts effect.
Als ik in de kiosk sta en ik zie die verschillende covers, thema’s en specials dan ga ik voor de bijl. Maar goed, ik zie het maar als onschuldige hobby. Ik heb nu eenmaal een passie voor mode.
En nu het voorjaar is kan ik helemaal mijn hart ophalen! Dan besteden vrijwel alle bladen, ook de bladen die ik normaal niet inkijk, allemaal uitgebreid aandacht aan de grote voorjaarstrends. Van damesbladen als Libelle, Margriet tot de trendy glossies en, niet te vergeten, de buitenlandse bladen. De een pakt nog groter uit dan de ander. En nog mooier: er zijn speciale edities, volledig gewijd aan trends. Dus die stapels thuis groeien en groeien.
Die nieuwe trends zijn steeds weer een genot om naar te kijken. Nieuw, fris, origineel, inventief, anders. En die verandering is goed voor een mens, anders zou het maar een saaie boel worden. En wat je in de bladen ziet zie je terug in de winkels. Kijk maar eens in de bladen en stap dan binnen bij embrace. Je zult het zien; de pastels, de felle kleuren, T-shirts met foto, broeken met prints. Allemaal zo afgeleid van de catwalktrends. Ik word er blij van! [april 2013]